niedziela, 1 grudnia 2013

Czerwień rubinu

Tytuł: Czerwień rubiny
Oryginalny tytuł: Rubinrot
Autor: Kerstin Gier
Tłumaczenie: Agata Janiszewska
Cykl: Trylogia czasu
Wydawca: Egmont
Liczba stron: 344
Rok wydania: 2011







"Rubin to początek, lecz i zakończenie."




Marzyłeś kiedyś by móc cofnąć się w czasie? Zapewne tak, bo kto nie marzył. Bohaterka książki "Czerwień rubinu" Gwendolyn ma taką możliwość choć to nie ona powinna mieć ten dar, a jej kuzynka Charlotta, bo ona urodziła się w dniu, który został obliczony przez Newtona, a jak taki genialny człowiek mógł się mylić?

Gwendolyn Sheperd jest normalną 16-latką, ma normalny dom i rodzinę i jak każda nastolatka ma swoje problemy z chłopakami... Nie, wróć!

Gwen wcale nie jest zwyczajną dziewczyną i nie pochodzi z "normalnej" rodziny. Jej rodzina od wielu pokoleń jest obdarzona niezwykłym darem. Genem umożliwiającym podróż w czasie. Jej kuzynka Charlotte ma ten gen i życie rodziny toczy się właśnie wokół niej, bo czas pierwszej podróży w czasie zbliża się nieubłaganie. Od małego dziecka była "trenowana" i uczona by móc sobie poradzić w dawnej Anglii i by pomóc swojemu partnerowi Gideonowi zakończyć rozpoczętą misję. Zadaniem jej kuzynki Gwen jest tylko pilnowanie gdzie Charlotta przeniesie się w czasie i zaznaczenie tego miejsca. 
Niestety w dziwnych okolicznościach to właśnie Gwen, a nie Charlotta przenosi się w swoją pierwsza podróż w czasie i zostaje Rubinem. Świat w rodzinie Gwendolyn zostaję odwrócony do góry nogami, a rodzinne tajemnice wychodzą na jaw.
Od tej pory dziewczyna musi sobie radzić i odnaleźć się w nowej sytuacji do której nie została przygotowana.


Trylogia czasu składa się z "Czerwieni rubinu", "Błękitu szafiru" i "Zieleni szmaragdu" mają śliczne okładki chyba jedne z lepszych na rynku Światowym. Między innymi okładki spowodowały, że sięgnełam po te książki, nie zawiodłam się choć nie były to książki wysokich lotów. Czerwień rubinu wydaję mi się wręcz taka nie dokończa, wiem, że ksiażka ma  kolejne tomy, ale fajnie gdy pierwsza część nie jest tylko wstępem do kolejnych części. Oczywiście uważam, że trylogia czasu jako całość jest super i polecam :)

W tym roku ukazał się też film wyprodukwany przez Niemców o Brytyjczykach. jest to dość dziwne bo mówią po niemiecku, a sms piszą po angielsku. A sam film hmm.. chyba nie będę się na jego temat wypowiadać. Powiem tylko jednym słowem : "ujdzie"

 


A tu parę cytatów które mi się podobają :



  „- Gotowa, Gwendolyn? - zapytał w końcu. Uśmiechnęłam się do niego. - Gotowa, jeśli i ty jesteś gotów.”


 


„Co było gorsze? Zwariować czy naprawdę podróżować w czasie? Chyba to drugie, pomyślałam. Na to pierwsze pewnie można brać jakieś tabletki.”



„- Charlotta zawsze robiła to, co mówiłem. Ty tego nie robisz. A to jest bardzo męczące. Ale też w pewien sposób zabawne. I słodkie.”



 „- Nie jesteś zwyczajna, Gwendolyn - wyszeptał, gładząc mnie po włosach. - Jesteś całkiem, zupełnie niezwykła.”






„Może na świecie był już mój dziadek? Może nawet by mnie poznał. Przecież huśtał mnie na kolanach, kiedy byłam mała... (...)Nawet jeśli już zdążył się urodzić, raczej nie będzie pamiętał, że huśtał mnie na kolanach, kiedy był już starszym człowiekiem.”


4+/5


43

wtorek, 5 listopada 2013

Kwiatki Papieża Franciszka

Tytuł: Kwiatki Papieża Franciszka
Autor: Kard. Jorge Mario Bergoglio
Wydawca: Wydawnictwo M.
Liczba stron: 154
Rok wydania: 2013






W marcu 2013 roku oczekiwałam na wybór nowego Papieża. Zastanawiałam się, z jakiego państwa będzie On pochodził. Czy będzie Włochem, a może będzie to pierwszy w historii Papież poza Europy np. Afryka, Azja, Ameryka? Media spekulowały, jaki to nowy Papież powinien być - medialny, nowoczesny, itp.


13 marca 2013 roku został wybrany nowy Papież. Okazał się nim być Kardynał z Argentyny Jorge Mario Bergoglio - Papież Franciszek. Czy spełnia on oczekiwania mediów? Nie wiem, szczerze mało mnie to obchodzi, bo moje oczekiwania spełnia.
Papież Franciszek jest człowiekiem, który ponad wszystko stawia tych najmniejszych i najbiedniejszych. Uważa, że w życiu ważna jest skromność, odrzuca od siebie bogactwa i luksusy.
Papież Franciszek, choć skromny to nie koniecznie zacofany technologicznie. Cały czas zaskakuję to nowymi zdjęciami z komórki z innymi ludźmi, to korzysta z twittera. Uśmiechnięty, otwarty na ludzi, a zarazem stanowczy takiego Go pokochali ludzi.

"Kwiatki Papieża Franciszka" nawiązują do utworu Kwiatki świętego Franciszka. Jest to zbiór kazań oraz wypowiedzi Bergoglio, jako Kardynała oraz już, jako Papieża Franciszka od czerwca 1999 roku do kwietnia 2013 roku.

W tych krótkich wypowiedziach Papież Franciszek opowiada o podstawowych rzeczach takich jak szanowanie innych ludzi, o nauczycielach, o trosce o tych najmniejszych i najbiedniejszych, ubogich, o radości i nadziei, o ludziach starszych i dzieciach, które są "przyszłością narodów" oraz o tych religijnych, czyli Bogu i wierze.


Trudno mi się wypowiadać na temat wiary, bo to dla każdego indywidualna sprawa, ale uważam, że "Kwiatki Papieża Franciszka" są bardzo uniwersalną książka. Osoby wierzące jak i ateiści znajdą tutaj podstawowe zasady życia. Zasady, o których większość zapomniała. Po przeczytaniu można spojrzeć na życie z innej perspektywy. Zapytać samego siebie czy moje życie jest wartościowe, czy coś znaczy, czy go nie marnuję.

Bardzo się cieszę z przeczytania tej książki. Uświadomiłam sobie wiele spraw, przemyślałam pewne sprawy. I teraz patrzę na życie trochę inaczej. Nie zmieniła mnie, bo do zmian potrzeba dużo wysiłku, ale na niektóre rzeczy patrzę inaczej. Potrafię się zatrzymać, pomóc, powiedzieć dobre słowo. Potrafię dostrzec to, czego inni w swoim zabieganiu nie potrafią.

Nie będę wystawiała oceny tej książce, bo jak mogę wystawić ocenę takiej osobie jak Papież.



Dziękuję za możliwość przeczytanie Wydawnictwu M.





42

poniedziałek, 28 października 2013

Ciotki

Tytuł: Ciotki
Oryginalny tytuł : Ciotki
Autor: Anna Drzewiecka
Wydawca: Wydawnictwo M.
Liczba stron: 149
Rok wydania: 2012




"Bo dom to nie są tylko ściany i dach - to przede wszystkim ludzie i uczucia, jakie ich ze sobą wiążą" 





Moje najmilsze wspomnienie z dzieciństwa to trzepak. To tam właśnie zbierała się nasz grupa dzieciaków z bloków gotowa na kolejne zabawy i przygody. Wiem, że może to dziwne wspomnienie, ale fikołki, zabawy w chowanego, pogaduchy były nieodzownym elementem trzepaka.
A Wy macie jakieś miłe, śmieszne wspomnienia z dzieciństwa? Ja wracając do wspomnień mogę przywołać w pamięci parę ciekawych chwil i zdarzeń szczególnie, że mam dużą rodzinę. No może nie tak dużą jak narratorka  książki "Ciotki"


Książka "Ciotki" jest zbiorem opowiadań o rodzinie Anny Drzewieckiej. Można powiedzieć, że jest to spis wspomnień jakie pozostały w pamięci autorki z czasów dzieciństwa.
Początkowo książka opowiada o dziejach rodziny, o urodzonym na Polesiu prapradziadku Anny, który szukając swojego miejsca w Świecie wyruszył w podróż, aż dotarł do  rozłożystej lipy gdzie postanowił się osadzić. Ożenił się i wybudował drewniany dom. Niestety sielskie życie przerywa wojna i rodzina musi opuścić spojone życie przy lipie.

Po tym wstępie Anna Drzewiecka skupia się na swojej rodzinie. Początkowo dziadkach - babci Tekli i dziadku Janie, a potem na ośmiu Ciotkach, które właściwie są głównymi bohaterkami tej książki.
Każda z ciotek jest jedyna w swoim rodzaju, ale wspólnie wydaję mi się, że tworzą całość. Uzupełniają się choć niekoniecznie wszystko zawsze dobrze się układa co powoduje czasem konflikty. Chyba jak w każdej normalnej i kochającej się rodzinie.

Można tylko pozazdrościć jej takich wspomnień i takiej rodziny.


Zastanawiałam się czy któraś z tzw "Ciotek" jest mamą Anny. Autorka nie opowiada o swoich rodzicach, ale jeśli bym miała strzelać wybrałabym najmłodszą z sióstr Lilkę. Anna opisywała, że część swojego dzieciństwa spędziła u ciotek, a w rozdziale o Ciotce Lilce jest napisane, że urodziła córeczkę, ale była ona wychowywana prawie co roku przez inną ciotę. Nie wiem czy dobrze zgaduję, ale takie są moje przypuszczenia.


A którą z Ciotek polubiłam najbardziej? Chyba jest to Ciotka Kazia. Nie mając swoich dzieci potrafiła obdarzyć miłością swoich siostrzeńców i siostrzenice. Piekła wyśmienite ciasta oraz Anna spędzała u niej wakacje. Kojarzy mi się to z moimi wakacjami na wsi. Choć moja Ciotka D. miała dzieci - synów to nas jako dziewczynki obdarzała dodatkowym uczuciem. Piecze do tej pory wyśmienite ciasta tak samo jak Ciotka Kazia. Ogromna lipa, która niestety już nie istnieje oraz auto warszawa, które stało tam może przypominać jabłonkę tak uwielbianą przez autorkę. Takie moje skojarzenia :P




"Ciotki" są spokojną, poruszającą książką na spokojne wieczory przy herbatce ( i nie tylko). Ja właściwie czytałam ją wszędzie. W domu, autobusie, na przystanku. Jak się wciągnę trudno mnie oderwać. Można się przy niej pośmiać, jak i wzruszyć.  Polecam, bo oprócz dobrej książki jest także piękna okładka. A ja lubię gdy książka ma ładną okładkę.








"Najpiękniejszych chwil w życiu nie zaplanujesz. One przyjdą same."



za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu :



4+/5 

41


środa, 23 października 2013

konkurs??

Myślę by zrobić konkurs blogowy. Nagroda byłaby to jakaś książka, może dwie. Musze wymyślić jakieś zasady i zrobić jakiś banerek. Byliby chętni'?



40

wtorek, 22 października 2013

Gra o Tron

Tytuł: Gra o Tron 
Oryginalny tytuł: A Game of Thrones
Autor: George R.R. Martin 
Tłumaczenie: Paweł Kruk
Cykl: Pieśń lodu i ognia
Wydawca: Zysk i S-ka
Liczba stron: 838
Rok wydania: 2011










"W grze o tron zwycięża się albo umiera"



Bardzo gruba książka po prostu cegła, a ja ją nosiłam w torebce, by móc ją wyciągać i czytać w każdej wolnej chwili. Autobus, przystanek, ciepło, zimno - nieważne byle by wiedzieć co dalej. Nie wiem czy ktoś z Was miał możliwość już czytania tej książki, a może oglądaliście już serial bo HBO go wyprodukował i emituję jak nie to żałujcie.


Gra o Tron to książka, która się polubi albo rzuci w kąt. Początki są trudne, bo książka ma dużą ilość bohaterów, lordów, herbów, miejscowości, a do tego co rozdział to inny wątek, bo opowiadana jest jakby z punktu widzenia innej osoby. Łącznie 8 osób. Jeżeli ktoś zrozumie i połapię się w wątkach polubi Grę o Tron i nie będzie miał jej dość.

A o czym jest książka?

Miejscem akcji jest kraina Westeros, dawniej podzielona na Siedem Królestw, każda z nich rządzona przez inny szlachecki ród. Teraz jest to jedno królestwo rządzone przez Roberta Baratheona, który pokonał Aerysa Terygena i zasiadł na żelaznym tronie. Król Robert odwiedza swojego przyjaciela Eddarda Starka, który jest Lordem Winterfell - krainy na północnym skraju królestwa. Eddard ma 6 dzieci. Dwie córki i 3 synów z prawego łoża i  syna bękarta, których losy także są opowiadane w osobnych rozdziałach.
W czasie wizyty w Winterfell król informuję Neda Starka o śmierci swojego namiestnika Jona Arryna i proponuje mu przejęcie tego stanowiska. Eddard zgadza się i z córkami wyrusza do Królewskiej Przystani. Niestety intrygi oraz układy, które zaplatają coraz większą sieć nie ułatwią życia królewskiemu namiestnikowi. A do tego nadchodzi zima. Zima, która powoli zaczyna sprowadzać mityczne stwory z północy, a dzieje się to w czasie gdy w krainie Westeros ponownie zacznie się Gra o Tron.

To co napisałam to tylko główny wątek, a w książce dzieje się bardzo dużo.

Catelyn- żona Eddarda, po wyjeździe męża to ona musi przejąć na siebie część obowiązków w Winterfell - czy podoła czy obowiązki ją załamią?
Daenerys - dziedziczka Aerysa Terygena czy będzie domagać się władzy do żelaznego tronu?
Jon - nieślubny syn Eddarda czy znajdzie swoje miejsce po wyjeździe ojca?
Arya - młodsza córka Starka, buntowniczka czy poradzi sobie na królewskim dworze?

To tylko namiastka, resztę bohaterów radzę poznać czytając książkę. Na pewno się nie zawiedziecie.
(lub obejrzeć ten filmik o rodzie Starków)



cytaty:

"Umysł zaś potrzebuje książek, podobnie jak miecz potrzebuje kamienia do ostrzenia, jeśli ma oczywiście zachować ostrość."

"Nigdy nie zapominaj o tym, kim jesteś, bo świat na pewno o tym nie zapomni. Uczyń z tego swoją siłę, a wtedy przestanie to być twoim słabym punktem. Zrób z tego swoją zbroję, a nikt nie użyje tego przeciwko tobie."

5/5


39

czwartek, 17 października 2013

Córka Nastawiacza Kości

Tytuł: Córka Nastawiacza Kośći
Oryginalny tytuł: 
The  Binesetter's doughter
Autor : Amy Tan
Tłumaczenie: Łukasz Praski
Wydawca:  Prószyński i S-ka
Liczba stron: 364




"Czymże jest przeszłość, jeśli nie tym, co sami postanawiamy pamiętać."



"Córka Nastawiacza kości" to książka, która toczy się w 2 miejscach - San Francisco i  w Chinach. Główne bohaterki to LuLing Young oraz jej córka Ruth. Ruth dorosła już kobieta mieszkająca wraz ze swoim partnerem stara się trzymać swoją matkę na dystans odwiedzając ją tylko wtedy kiedy trzeba lub jeśli jest potrzeba. Spowodowane jest to trudnymi relacjami powstałymi w czasie dzieciństwa Ruth, dziwnym zachowaniem matki, oraz "rozmowami" z nie żyjącą ciocią, o której Ruth nic nie wie, a sytuacja jest dość dziwna. Sytuacja się zmienia w   
momencie kiedy jej matka zapada na demencję, a raczej kiedy Ruth zdaję sobie sprawę z jej choroby. Postanawia wprowadzić się do LuLing i pomagać jej  w tej trudnej sytuacji.  W czasie sprzątania w domu matki odnajduję pamiętanik gdzie opisane jest dziecińśtwo jej matki. 
 Wtedy przenośimy się do Chin, Poznajemy  tytułową Córkę nastawiacza kości, jej życie, dzieciństwo LuLing. Odkrywamy dlaczego LuLing  tak boi się tajemniczej cioci. Wychodzą na jaw tajemnice o których nikt nie powinien wiedzieć, tajemnice które obnażył alzheimer.




Córka Nastawiacza Kości jest to piękna powieść, którą czyta się jednym tchem jeżeli lubi się takie książki. Przyznam sama, że początki były trudne. Myślałam sobie co to za książka?, o co w niej chodzi? Nie rozumiałam co ma tytuł do treści,  bo nie ma nic o tytułowej córce. Ale po paru stronach moje zdanie się odmieniło. Książka wciągnęła mnie gdy poznawałam dzieciństwo Ruth, jej trudne relacji z matką oraz  chińskie wychowanie. Później gdy akcja przenosi się do Chin książka oczarowała mnie całkowicie. Wtedy zrozumiałam o co w niej chodzi i poznałam sens tytułu.







  4/5, 9/10


38


poniedziałek, 14 października 2013

polub mnie

   Zapraszam Was do polubienia mnie na facebooku, a także czekam na komentarze i propozycję książek do przeczytania :D





37

czwartek, 10 października 2013

Dziesięcioletnia rozwódka

Tytuł: Dziesięcioletnia rozwódka
Oryginalny tytuł: Moi Nojoud, 10 ans divorcee
Autor : Nadżud Ali przy współpracy Delphine Minoui
Tłumaczenie: Ewa Wolańska
Wydawca:  hachette POLSKA
Liczba stron: 145
Seria: pisane przez życie











"Nazywam się Nadżul. Urodziłam się w jednej z jemeńskich wiosek. Mam dziesięć lat, przynajmniej tak myślę. Pod przymusem rodziców zostałam wydana za mąż za trzykrotnie starszego ode mnie mężczyznę. Byłam bita i wykorzystywana seksualnie. Pewnego dnia, wychodząc po chleb, wsiadłam do autobusu i pojechałam do sądu, gdzie czekałam, aż zechce mnie wysłuchać sędzia..."




Czy kiedykolwiek byś pomyślał, że 10 letnia dziewczynka może być rozwódką? Owszem w innych wiekach mogło się to zdarzyć, ale teraz w cywilizowanym kraju, gdzie tyle się mówi o prawach dziecka czy jest to możliwe? A owszem. Dla nas Europejczyków jest to nie pojęte, ale w krajach mułzumańskich jest to powszechne. Tam córki są uznawane za zło konieczne, jeżeli już się urodziła to najlepiej szybko się jej pozbyć, sprzedać ją i mieć z głowy. Bo przecież to "jedna gęba mniej do wykarmienia". 
"Dziesięcioletnia rozwódka" opowiada autentyczną historię która rozegrała się w Jemenie. Według tamtego prawa dziewczynki nie mogą być wydawane za mąż i nie mogą współżyć przed 15 rokiem życia ( nie wiem czy dalej obowiązuje) , ale na prowincjach jest to ciągle łamane, bo wzięcie sobie za żonę 9-latki przynosi szczęście rodzinie. 
Nadżud 9 lub 10 latka z Jemenu, bo właściwie matka nie wie dokładnie kiedy się urodziła też została tak potraktowana. Została wydana za mąż za 30 latka. Ojciec niby podpisał umowę, że jej mąż nie tknie jej zanim zacznie dojrzewać płciowo, ale dziesiątki kilometrów od rodziny kogo to właściwie obchodziło. Nadżut była bita i wykorzystywana seksualnie, ale sprzeciwiała się temu i postanowiła walczyć o lepsze życie.

Bardzo mnie dziwi, że cały czas jest takie pozwolenie, że kobieta nie ma nic do powiedzenia. Najważniejszy jest mąż, a potem teściowa. Teściowa, która to samo przeżyła w czasie dzieciństwa potrafi tak okrutnie traktować swoje dzieci, synowe. Dla mnie jest to przerażające, a u nich głęboko zakorzenione w ich kulturze.

Uważam, że książka jest świetna. Może nie jest to jakieś literackie cudo, ale jest wciągająca i wzruszająca, a zarazem na prawdziwej historii. Warto czegoś się nauczyć o innej kulturze. Ja na pewno sięgnę po inne wydania np."Ukarana", "Najsmutniejsze dziecko" bo uważam, że warto  czasem oderwać się od pięknych przygód i zagłębić się w prawdziwe historię.

"Na początku rzeczywiście czułam wstyd. Wstyd i strach przed tym, że mogę być gorsza. I ciężko mi było zapomnieć, że musiałam przejść przez to wszystko zupełnie sama. Że byłam anonimową ofiarą wydarzeń, których inni nie są w stanie pojąć. Samotna. Wykluczona. Poniżona. "


 5/5, 10/10

POLECAM



36

wtorek, 8 października 2013

Pałac Północy

Tytuł:  "Pałac Północy"
Oryginalny tytuł: El Palacio de la Medianoche
Autor: Carlos Ruiz Zafón
Tłumaczenie: Katarzyna Okrasko 
Wydawca: Muza
Liczba stron: 288
Rok wydania: 2011




„Dorosłość nie jest niczym więcej niż tylko odkrywaniem, że wszystko, w co wierzyłeś, kiedy byłeś młody, to fałsz, a z kolei wszystko to, co w młodości odrzucałeś, teraz okazuje się prawdą.”



Książki Zafóna nie są mi obce. Miałam już przyjemność czytać je wcześniej. Nie wszystkie mi się podobały, ale ta tak. Pałac Północy jest wciągający, mroczny, pełen tajemnic. Skierowany głównie dla młodzieży, ale inne grupy wiekowe tez mogą po tą książkę sięgnąć.





Kalkuta rok 1916
Z spalonego dworca Jheeter's Gate ucieka mężczyzna z 2 niemowlakami. Goniony przez dziwne i tajemnicze postacie udaję się pewnego domu. Tam niemowlakami zajmuje się pewna kobieta, aż do momentu gdy bliźniaki zostają rozdzielone, niestety jedno z nich trafia do domu dziecka.

Kalkuta rok 1932 
Mija 16 lat od kiedy Ben trafił do domu dziecka, niedługo będzie musiał pożegnać się z tym miejscem i zacząć samodzielne życie. Ben z przyjaciółmi Isobel, Ian, Seth, Michael, Siraj i Roshan stworzyli klub Chowbar Society, który swoją siedzibę ma w Pałacu Północy. Przed ostatnim spotkaniem klubu członkowie poznają Sheere, młodą dziewczynę, która czeka na babcie przed sierocińcem. Ben zabiera ją do Pałacu Północy, by wstąpiła w ich szeregi, ale musi spełnić 1 warunek opowiedzieć historię, którą zna tylko ona. Sheere opowiada historię swojej rodziny i tajemniczego domu. Opowieść jest mroczna, a zarazem tajemnicza więc członkowie klubu Chowbar Society postanawiają ją rozwiązać. Nie wiedząc jeszcze, że fajna zabawa przeistoczy się w grę o życie. Przyjaciele natkną się na palący pociąg widmo, ruiny spalonego dworca oraz niebezpiecznego człowieka, który ma niecne zamiary co do pewnych członków klubu.



„Świat należy do szaleńców albo do hipokrytów. 

Tylko te dwa typy istnieją na ziemi. A ty musisz wybrać swój.”





4+/5, 9/10

35


sobota, 21 września 2013

Mamuśka. Urwisy, Babunia

Tytuł:  "Mamuśka", "Urwisy", "Babunia"
Oryginalny tytuł: "The Mummy", "The Chisellers", "Granny"
Autor: Brendan O'Caroll
Tłumaczenie: Paweł Laskowicz
Cykl: Agnes Browne
Wydawca: ZYSK I S-KA
Liczba stron: 162, 168, 159
Rok wydania( polski): 2002, 2003, 2004

Wypożyczyłam tą serie bo zobaczyłam jak ktoś oddaję Mamuśkę w bibliotece. I powiedziałam sobie, że kiedyś ją przeczytam. I przeczytałam. A nawet więcej, sięgnęłam po całą serie.
Książki "Mamuśka, "Urwisy" i "Babunia"  są wzruszające, a zarazem zabawne. Przeczytałam je jednym tchem. Seria opowiada o pewnej rodzinie, która nie jest idealna ma swoje lepsze i gorsze dni. Próbują wspierać się i pomagać sobie na wzajem.


"Mamuśka"
Jest to pierwsza część historii o Pani Browne poznajemy ją gdy czeka wraz ze swoją przyjaciółką Marion po zasiłek po śmierci męża. Potrzebuję go bo teraz musi sama wychować siedmioro dzieci: synów Mark, Rory, Trevor, Simon, Dermot, Francis i córki Cathy.  Agnes nie może długo opłakiwać męża pijaka, bo musi uporać się z problemami swoimi i swoich dzieci. Codziennie także tacha swój wózek na Moore Street by handlować owocami i zarobić na życie. W książce poznajemy losy nie tylko Agnes ale całej siódemki jej dzieci. Ich prawdziwe życie, które jest przeplecione szczęściem i smutkiem.

"Urwisy"
Powieść toczy się  trzy lata po śmierci męża Agnes Redsera. Agnes dalej wychowuję swoje pociechy oraz zmaga się z trudnościami życia. Finansowo zaczął pomagać jej najstarszy syn Mark. Na horyzoncie także pojawia się adorator Pierre. Agnes musi także wyprowadzić się ze swojego domu z Jarro do Finglas, gdzie czekają ją kolejne wyzwania.

"Babunia"
Ostatnia z trzech część serii o rodzinie Browne. Mija 17 lat szczęśliwa Agnes Browne wkracza w lata osiemdziesiąte mając przy boku swojego kochanka Pierra oraz sześcioro dzieci, którzy zaczynają swoje dorosłe życie. Zaczyna się czas wesel, wnuków oraz innych radości. Niestety życie nie jest idealne i przewijają się też wątki nieszczęśliwe typu więzienie, złamane serce, rozpad rodziny.
Czy rodzina Browne sobie poradzi w trudnych sytuacjach? Zjednoczy się czy rozpadnie na zawsze? 


4/5



34





poniedziałek, 24 czerwca 2013

Dolina zabójców: Zamach w Teheranie 1943

tytuł: tytuł: Dolina zabójców: Zamach w Teheranie 1943
oryginalny tytuł: Valley of the Assassines
Autor: Leo Kessler
Tłumaczenie: Joanna Jankowska
Wydawca: Erica
Seria: Edelweiss Strzelcy Alpejscy
Liczba stron: 280
Rok wydania: 2012





Książkę wygrałam w konkursie i choć nie lubię tego typu książek podeszłam do niej bardzo entuzjastycznie. I nie zawiodłam się, choć wiem, że wielu z Was ta książka nie przekona.

Książka podobno jest oparta na faktach, ale nie wiem czy to prawda. Nie wiem czy chciałabym żeby to była prawda ponieważ polubiłam oddział Strzelców Alpejskich, a przecież oni byli po tej złej stronie... 

Leo Kessler przenosi nas do 1943 roku. Hitler planuje zamach w Teheranie na wielką trójce czyli Stalina, Churchilla i Roosevelta. Misja właściwie jest niewykonalna o czym wie oddział szturmowy Edelweiss,  ale podejmują się wyzwania. Strzelcy alpejscy przedzierają się przez góry Elbrus, bronią się przed żołnierzami sowieckimi by dokończyć misję. 
Czy im się uda? Czy przeżyją ten zamach czy zostaną złapani? Tego można się dowiedzieć czytając książkę. 

Mnie książka na prawdę wciągnęła, polubiłam odział strzelców alpejskich. Zobaczyłam ich prawdziwą twarz i nawet czytając książkę kibicowałam żeby im się udało. Co było dziwne, bo wiem, że Niemcy by wtedy wygrali. No cóż. Jak kiedyś trafi się Wam ta książka, a lubicie historię sięgnijcie po nią, może Wam też się spodoba :)




4/5


33

czwartek, 4 kwietnia 2013

Colleen Houck "Klątwa Tygrysa. Wyzwanie"

tytuł: Klątwa tygrysa. "Wyzwanie"
oryginalny tytuł:  Tiger's Quest 
Autor: Colleen Houck
Tłumaczenie: Martyna Tomczak
Wydawca: Otwarte
Liczba stron: 416
Rok wydania: 2012

„Pamiętaj, nieważne na jakie natrafisz przeszkody. Nawet jeśli będą bolesne i przysporzą trudności, nie wolno ci tracić nadziei. Utrata nadziei to jedyne, co naprawdę może cię zniszczyć.”








Nie mogłam się doczekać kolejnej części Klątwy Tygrysa. Byłam ciekawa jak potoczą się dalsze losy tygrysów i Kelsey. Jakie przygody im się przytrafią i jakim wyzwaniem obdarzyła ich bogini Durga. 



Pierwsza część książki kończy się jak Kelsey opuszcza piękne Indie i wraca do domu. Do domu w którym chce wrócić do normalnego życia. Życia bez tygrysów, niezwykłych przygód i Rena.

Kelsey zamieszkuję w swoim nowym domu, rozpoczyna studia, poznaję nowe osoby i zaczyna chodzić na randki. Rozpoczyna się porównywanie chłopaków, ubrań, aż do momentu gdy do domu obok wprowadza się tajemniczy sąsiad... 

Gdy Kelsey wraca do Indii rozpoczyna się prawdziwa akcja.  Bohaterzy odwiedzają Indie, Tybet oraz mityczną krainę, która jest pełna niezwykłych i tajemniczych stworzeń. Ponownie przeżywają niesamowite przygody, które są zarazem bardzo niebezpieczne. Muszą je przetrwać, nie mogą się poddać, bo od wyniku misji może zależeć życie któregoś z bohaterów. 




Książka była niesamowita, ale nie podobało mi się to, że książka z przygodowej zaczyna być romansem. Innych niedogodności już nie pamiętam. 
A Wam jak się książka podobała? 










„-Czym pan handlował? -Och, wieloma rzeczami. Tkaninami, głównie jedwabiem.Herbatą, indygowcami, przyprawami, saletrą i opium. -Proszę pana!- udałam oburzenie.- Czyżby był pan kiedyś dilerem narkotyków?”



5+/6



32.

wtorek, 5 lutego 2013

Julie Kagawa "Żelazna córka"

tytuł: Żelazna córka
oryginalny tytuł: The iron daughter
Autor: Julie Kagawa
Tłumaczenie: Joanna Lipińska
Wydawca: Amber
seria: Żelazny dwór
Liczba stron: 336
Rok wydania: 2012





„- Ależ jestem pokręcona – wyszeptałam, padając na łóżko. Pęknięcia w suficie uśmiechnęły się do mnie szyderczo. – Co ja mam zrobić? – jęknęłam. - Najlepiej rozpaczać w ciszy, żebym mógł zasnąć.””





Opis książki :

Od jakiegoś czasu przebywam w pałacu zimowych elfów. Jak długo dokładnie? Nie wiem. W tym miejscu czas nie płynie normalnie. Od kiedy utknęłam w krainie Nigdynigdy, życie w świecie zewnętrznym, świecie śmiertelników, płynie beze mnie. Jeśli kiedykolwiek się stąd wydostanę, jeśli uda mi się wrócić do domu, może się okazać, że od mojego zniknięcia minęło sto lat, a cała moja rodzina i przyjaciele od dawna nie żyją.

Staram się nie myśleć o tym za często, ale czasami nie mogę się po prostu powstrzymać.

Zawarłam z zimowym księciem umowę – obiecałam, że jeśli on mi pomoże, pójdę z nim na Mroczny Dwór. Ale gdzieś tam, pośród upiornego pustkowia pyłu i żelaza, uświadomiłam sobie, że się w nim zakochałam…




Druga część serii żelazny dwór całkowicie mnie pochłonęła. Stałam się mieszkanką bajkowej krainy i razem z bohaterami książki przeżywałam ich perypetie. Uwielbiam Świat NigdyNigdy bo wciąż mnie zaskakuję. Jest to kraina pełna magii i uroku. Nie mogę się już doczekać kolejnych części. Choć wiem, że wydawnictwo Ameber nie śpieszy się z ich wydaniem. 

Meghan za pomoc w uwolnieniu brata zawarła pakt z Ashem - zimowym księciem. Teraz musi dotrzymać umowy i udać się na zimowy dwór. Życie w tej części krainy nie jest łatwe i gdyby nie ochrona Królowej Mab, Meghan na pewno szybo zostałaby pożarta przez czerwone kapturki lub inne straszliwe stworzenia należące do tego okropnego świata. Smuci ją też to, że Ash ją unika i jest dla niej oziębły tak jakby pomiędzy nimi nic nigdy się nie stało. Wszystko to powoduję, że Meghan jest załamana. Do tego żelazne stwory znów atakują kradną Berło Pór Roku przekazywane co pół roku pomiędzy dworami i zabijają najstarszego syna Mab.
Zimowa królowa jest wściekła i uważa, że to wszystko wina Letniego Dworu. Meghan i Ash udają się po raz kolejny w niebezpieczną podróż, by odzyskać berło o uratować krainę NigdyNigdy przed wojną pomiędzy Światami.


6/6, 10/10

31. 




piątek, 1 lutego 2013

wyprzedaż w wydawnictwie ZNAK

Skorzystałyście już w noworocznej wyprzedaży wydawnictwa ZNAK? Ja tak kupiłam 2 książki Schmitta aż 50% taniej :D Będą to prezenty dla 2 osób. Jeżeli ktoś z Was nie skorzystał to zapraszam. Myślę, że się opłaca szczególnie jak można skorzystać z paczkomatów bo przesyłka jest za darmo :D



Postaram się także niedługo zrobić recenzję kolejnej książki. Tym razem będzie to żelazna córka :)


30

wtorek, 29 stycznia 2013

Neil Gaiman "Nigdziebądź"

Tytuł: Nigdziebądź
Oryginalny tytuł: Neverwhere
Autor: Neil Gaiman
Tłumaczenie: Paulina Braiter
Wydawca: Nowa Proza
Liczba stron: 320





"Czy dostałaś kiedyś wszystko, czego pragnęłaś? I wtedy zrozumiałaś, że nie o to ci chodziło?"





Moje pierwsze spotkanie z Neil Gaimanem odbyło się przypadkowo. Dostałam ją do przeczytania od kolegi na praktykach z powodu tzw "braku laku". I o dziwo spodobała mi się.


"Wiem, że to osobiste pytanie, ale czy jesteś może chory na umyśle?"


Opis od Wydawcy:

„Nigdziebądź” to niepokojąca powieść o przeznaczeniu.
Richard Mayhew, główny bohater, prowadzi życie podobne do każdego z nas - pracuje w firmie, ma przyjaciół, a także piękną narzeczoną Jessikę, z którą planuje wspólną przyszłość. Jednak pewnego dnia bohater, na skutek splotu przypadków, zmuszony jest do wędrówki przez Londyn Pod - zwiedza widmowe podziemia i kompletnie różne w nocy miejsca niby znane (Muzeum Brytyjskie, Harrods). Poznaje miasto zaludnione przez nieśmiertelne postacie z jego rzymsko-elżbietańskiej przeszłości, koczuje na zamurowanych przed laty stacjach metra. Jego dotychczasowe życie ulega diametralnej przemianie, staje się mieszkańcem Londynu Pod, leżącego w kanałach i podziemnych przejściach Londynu Nad. Poprzez tę „małą” zmianę staje się niewidoczny dla normalnych ludzi. Nie mając zbyt wielkiego wyboru, Richard postanawia towarzyszyć pewnej dziewczynie o imieniu Drzwi, która jest ścigana przez okrutnych morderców: Pana Croup'a i Pana Vandemara. W międzyczasie dołącza do nich tajemnicza Łowczyni i jeszcze bardziej tajemniczy Markiz de Carabas. Razem postanawiają odnaleźć legendarnego anioła Islingtona, który jako jedyny może im pomóc: Richardowi wrócić do jego świata - Londynu Nad, a Drzwi odkryć sekret związany z tragiczną śmiercią całej jej rodziny.
Książka ta niesie także dość smutne przesłanie na temat tego, jak życie potrafi być szare i monotonne w realnej rzeczywistości. Przeniesienie Richarda do nierzeczywistego świata jest dla niego ratunkiem przed nudą znajdującą się tuż za oknem.



"(...) wydarzenia to tchórze. Nie lubią występować pojedynczo, lecz zbierają się w stada i atakują wszystkie naraz"

Książka mi się podobała choć uważam, że nie jest ona na bardzo dużym poziomie literacki.
Jest ciekawa, zabawna, nietypowa, ale nie każdemu przypadnie do gusty. Osoby, które lubią Gaimana na pewno się nie zawiodą. Bohaterowie w książce są bardzo nietypowi i wyraziści. Dobrze grają swoje rolę, bo do samego końca nie wiedziałam kto jest "podwójnym agentem"


Nie będę zdradzała więcej fabuły, uważam, że wydawca wystarczająco dużo o tej książce powiedział. Najlepiej samemu przeczytać. Interesujące jest to, że książka powstała na podstawie scenariusza do serialu w telewizji BBC. Spróbuje go zobaczyć, ale jakoś nie przepadam za starymi serialami.


4,5/6 lub 8/10


29.



niedziela, 27 stycznia 2013

100 tytułów BBC i Polskie książki Wszech Czasów

Niedawno trafiłam na akcje "100 tytułów BBC - lista książek, które trzeba przeczytać".
I uznałam czemu nie! I tak wiele z tych pozycji mam zamiar przeczytać. Stwierdziłam, że nie będę się spieszyć. Jak będę miała ochotę po jakąś sięgnąć to po prostu to zrobię, a jak nie to nie :)
A Wy bierzecie udział w takich akcjach? Ja mam 2 wyzwania. Lista BBC i Polskie książki Wszech czasów? Ciekawe za ile lat uda mi się je przeczytać :P A może coś chcecie dodać do tych 2 list?? 



Lista BBC:
1. Duma i uprzedzenie – Jane Austen
2. Władca Pierścieni – JRR Tolkien 
3. Jane Eyre – Charlotte Bronte  
4. Seria o Harrym Potterze – JK Rowling 
5. Zabić drozda – Harper Lee
6. Biblia  
7. Wichrowe Wzgórza – Emily Bronte
8. Rok 1984 – George Orwell  
9. Mroczne materie (seria) – Philip Pullman
10. Wielkie nadzieje – Charles Dickens
11. Małe kobietki – Louisa M Alcott
12. Tessa D’Urberville – Thomas Hardy
13. Paragraf 22 – Joseph Heller 
14. Dzieła zebrane Szekspira
15. Rebeka – Daphne Du Maurier
16. Hobbit – JRR Tolkien 
17. Birdsong – Sebastian Faulks
18. Buszujący w zbożu – JD Salinger
19. Żona podróżnika w czasie – Audrey Niffenegger
20. Miasteczko Middlemarch – George Eliot
21. Przeminęło z wiatrem – Margaret Mitchell
22. Wielki Gatsby – Scott Fitzgerald
23. Samotnia (w innym tłumaczeniu: Pustkowie) – Charles Dickens
24. Wojna i pokój – Lew Tołstoj
25. Autostopem przez Galaktykę – Douglas Adams
26. Znowu w Brideshead – Evelyn Waugh
27. Zbrodnia i kara – Fiodor Dostojewski
28. Grona gniewu – John Steinbeck 
29. Alicja w Krainie Czarów – Lewis Carroll
30. O czym szumią wierzby – Kenneth Grahame
31. Anna Karenina – Lew Tołstoj
32. David Copperfield – Charles Dickens
33. Opowieści z Narnii (cały cykl) – CS Lewis 
34. Emma - Jane Austen 
35. Perswazje – Jane Austen
36. Lew, Czarwnica i Stara Szafa – CS Lewis 
37. Chłopiec z latawcem – Khaled Hosseini 
38. Kapitan Corelli (w innym tłumaczeniu: Mandolina kapitana Corellego) – Louis De Bernieres
39. Wyznania Gejszy – Arthur Golden
40. Kubuś Puchatek – AA Milne
41. Folwark zwierzęcy – George Orwell
42. Kod Da Vinci – Dan Brown
43. Sto lat samotności – Gabriel Garcia Marquez
44. Modlitwa za Owena – John Irving
45. Kobieta w bieli – Wilkie Collins
46. Ania z Zielonego Wzgórza – LM Montgomery
47. Z dala od zgiełku – Thomas Hardy
48. Opowieść podręcznej – Margaret Atwood
49. Władca much – William Golding
50. Pokuta – Ian McEwan 
51. Życie Pi – Yann Martel
52. Diuna – Frank Herbert
53. Cold Comfort Farm – Stella Gibbons
54. Rozważna i romantyczna – Jane Austen
55. Pretendent do ręki – Vikram Seth
56. Cień wiatru – Carlos Ruiz Zafon 
57. Opowieść o dwóch miastach – Charles Dickens
58. Nowy wspaniały świat – Aldous Huxley
59. Dziwny przypadek psa nocną porą (również: Dziwny przypadek z psem nocną porą) – Mark Haddon
60. Miłość w czasach zarazy – Gabriel Garcia Marquez
61. Myszy i ludzie (również: O myszach i ludziach) – John Steinbeck
62. Lolita – Vladimir Nabokov 
63. Tajemna historia – Donna Tartt
64. Nostalgia anioła – Alice Sebold
65. Hrabia Monte Christo – Alexandre Dumas
66. W drodze – Jack Kerouac
67. Juda nieznany – Thomas Hardy
68. Dziennik Bridget Jones – Helen Fielding
69. Dzieci północy – Salman Rushdie
70. Moby Dick – Herman Melville
71. Oliver Twist – Charles Dickens
72. Dracula – Bram Stoker
73. Tajemniczy ogród – Frances Hodgson Burnett
74. Zapiski z małej wyspy – Bill Bryson 
75. Ulisses – James Joyce
76. Szklany klosz – Sylvia Plath
77. Jaskółki i Amazonki – Arthur Ransome
78. Germinal – Emile Zola
79. Targowisko próżności – William Makepeace Thackeray
80. Opętanie – AS Byatt
81. Opowieść wigilijna – Charles Dickens
82. Atlas chmur – David Mitchell
83. Kolor purpury – Alice Walker
84. Okruchy dnia – Kazuo Ishiguro 
85. Pani Bovary – Gustave Flaubert
86. A Fine Balance – Rohinton Mistry
87. Pajęczyna Szarloty – EB White
88. Pięć osób, które spotykamy w niebie – Mitch Albom
89. Przygody Sherlocka Holmesa – Sir Arthur Conan Doyle
90. The Faraway Tree Collection – Enid Blyton
91. Jądro ciemności – Joseph Conrad
92. Mały Książę – Antoine De Saint-Exupery
93. Fabryka os – Iain Banks
94. Wodnikowe Wzgórze – Richard Adams
95. Sprzysiężenie głupców (również: Sprzysiężenie osłów) – John Kennedy Toole
96. Miasteczko jak Alece Springs – Nevil Shute
97. Trzej muszkieterowie – Alexandre Dumas
98. Hamlet – William Shakespeare
99. Charlie i fabryka czekolady – Roald Dahl
100. Nędznicy – Victor Hugo

Polska Lista Wszech czasów:
          
1. "Antygona w Nowym Jorku”, Janusz Głowacki
2. „Austeria”, Julian Stryjkowski
3. „Bajki”, Ignacy Krasicki
4. „Barbarzyńca w ogrodzie”, Zbigniew Herbert
5. „Bitwa o Monte Cassino”, Melchior Wańkowicz
6. „Błazen – wielki mąż”, Józef Hen
7. „Cesarz”, Ryszard Kapuściński
8. „Chleb rzucony umarłym”, Bogdan Wojdowski
9. „Chłopi”, Władysław Reymont
10. „Disneyland”, Stanisław Dygat
11. „Dolina Issy”, Czesław Miłosz
12. „Dziady”, Adam Mickiewicz
13. „Dzieje grzechu”, Stefan Żeromski
14, „Dziennik”, Witold Gombrowicz
15. „Emigranci”, Sławomir Mrożek
16. „Faraon”, Bolesław Prus
17. „Ferdydurke”, Witold Gombrowicz
18. „Głosy w ciemności”, Julian Stryjkowski
19. „Grube ryby”, Michał Bałucki
20. „Hrabina Cosel”, Józef Ignacy Kraszewski
21. „Ich czworo”, Gabriela Zapolska
22. „Imperium”, Ryszard Kapuściński
23. „Inny świat”, Gustaw Herling Grudziński
24. „Kamień na kamieniu”, Wiesław Myśliwski
25. „Kartoteka”, Tadeusz Różewicz
26. „Kariera Nikodema Dyzmy”, Tadeusz Dołęga-Mostowicz
27. „Kolumbowie – rocznik 20”, Roman Bratny
28. „Konopielka”, Edward Redliński
29. „Kordian”, Juliusz Słowacki
30. „Krzyżacy”, Henryk Sienkiewicz
31. „Lalka”, Bolesław Prus
32. „Legenda Młodej Polski”, Stanisław Brzozowski
33. „Lekcja martwego języka”, Andrzej Kuśniewicz
34. „Liryki”, Konstanty Ildefons Gałczyński
35. „Lutnia”, Jan Andrzej Morsztyn
36. „Mała Apokalipsa”, Tadeusz Konwicki
37. „Matka Królów”, Kazimierz Brandys
38. „Miazga”, Jerzy Andrzejewski
39. „Moralność pani Dulskiej”, Gabriela Zapolska
40. „Msza za miasto Arras”, Andrzej Szczypiorski
41. „Mury Hebronu”, Andrzej Stasiuk
42. „Myśli nieuczesane”, Stanisław Jerzy Lec
43. „Noce i dnie”, Maria Dąbrowska
44. „Obłęd”, Jerzy Krzysztoń
45. „Ogniem i mieczem”, Henryk Sienkiewicz
46. „Pamiętnik z powstania warszawskiego”, Miron Białoszewski
47. „Pan Tadeusz”, Adam Mickiewicz
48. „Pan Wołodyjowski”, Henryk Sienkiewicz
49. „Piękni dwudziestoletni”, Marek Hłasko
50. „Pod Mocnym Aniołem”, Jerzy Pilch
51. „Poezje”, Krzysztof Kamil Baczyński
52. „Poezje”, Zbigniew Herbert
53. „Poezje”, Franciszek Dionizy Kniazin
54. „Poezje”, Adam Mickiewicz
55. „Poezje”, Tadeusz Różewicz
56. „Poezje”, Leopold Staff
57. „Poezje”, Wisława Szymborska
58. „Poezje”, Julian Tuwim
59. „Polska jesień”, Jan Józef Szczepański
60. „Popioły”, Stefan Żeromski
61. „Popiół i diament”, Jerzy Andrzejewski
62. "Potop”, Henryk Sienkiewicz
63. „Powrót z gwiazd”, Stanisław Lem
64. „Pożegnanie jesieni”, Stanisław Ignacy Witkiewicz
65. „Pożegnanie z Marią”, Tadeusz Borowski
66. „Prawiek i inne czasy”, Olga Tokarczuk
67. „Przedwiośnie”, Stefan Żeromski
68. „Quo Vadis”, Henryk Sienkiewicz
69. „Reflektorem w mrok”, Tadeusz Boy Żeleński
70. „Rozmowy z katem”, Kazimierz Moczarski
71. „Rytmy albo wiersze polskie”, Mikołaj Sęp Szarzyński
72. „Rzeczpospolita Obojga Narodów”, Paweł Jasienica
73. „Sanatorium pod Klepsydrą”, Bruno Schulz
74. „Sklepy cynamonowe”, Bruno Schulz
75. „Solaris”, Stanisław Lem
76. „Sól ziemi”, Józef Wittlin
77. „Siekierezada”, Edward Stachura
78. „Sława i chwała”, Jarosław Iwaszkiewicz
79. „Srebrne orły”, Teodor Parnicki
80. „Stankiewicz. Powrót”, Eustachy Rylski
81. „Szachinszach”, Ryszard Kapuściński
82. „Tango”, Sławomir Mrożek
83. „Trans-Atlantyk”, Witold Gombrowicz
84. „Treny“, Jan Kochanowski
85. „Trzy po trzy“, Aleksander Fredro
86. „Wesele”, Stanisław Wyspiański
87. „Widnokrąg”, Wiesław Myśliwski
88. „Wiersze”, Czesław Miłosz
89. „Wiersze”, Jan Twardowski
90. „Wiersze i poematy”, Władysław Broniewski
91. „Wiersze i poematy”, Cyprian Kamil Norwid
92. „Wiersze i poematy”, Juliusz Słowacki
93. „Wszystkie wiersze”, Halina Poświatowska
94. „Zasypie wszystko, zawieje”, Włodzimierz Odojewski
95. „Zdążyć przed Panem Bogiem”, Hanna Krall
96. „Zemsta”, Aleksander Fredro
97. „Ziemia obiecana”, Władysław Reymont
98. „Zły”, Leopold Tyrmand
99. „Zniewolony umysł”, Czesław Miłosz
100. „Zostało z uczty bogów”, Igor Newerly



28